11/02/2014

Wauw, wat veel eerste indrukken de eerste paar dagen. Huilend ben ik op schiphol door de gate gelopen, om vervolgens met een glimlach op mijn gezicht via Caïro en Johannesburg in Port Elizabeth te landen. De vluchten zijn goed verlopen, op de vlucht naar Caïro zat ik naast twee Rotterdammers waarvan er eentje goed spraakzaam was, wat mij afleiding bood van het feit dat ik op tien kilometer hoogte in de lucht zat. In de rij voor de wc raakte ik aan de praat met een steward, die me later kwam vragen of ik even met hem mee ging om te praten, ik heb hem gezegd dat ik liever Madagascar 3 uit wou kijken. De vlucht naar Johannesburg had ik twee stoelen voor mezelf waardoor ik genoeg ruimte had om lekker te slapen, wat ook gelukt is. Ik moet zeggen dat de tweede vlucht al een stuk minder spannend was en de derde vlucht was bijna saai. Drie vluchten binnen 24 uur helpen wel om vliegen een stuk minder eng te gaan vinden.
Eenmaal geland in Port Elizabeth ontmoette ik gelijk een paar studenten die ook naar Stenden Port Alfred gingen, waaronder mijn kamergenootje. Het was fijn om de laatste uurtjes wachten op de bus niet alleen te hoeven doen. De temperatuur voelde aan als een mooie lentedag in Nederland, waarbij een lange broek niet te warm is. De busreis naar Port Alfred heeft nog ongeveer anderhalf uur geduurd. De omgeving was mooi om te zien, het leek droog en toch waren er veel groengekleurde bomen. Rond zes uur ’s avonds kwam ik eindelijk aan in Port Alfred. We werden opgewacht door studenten die al vanaf november in Port Alfred zijn, zij hebben ons naar onze kamers geleid en een beetje uitleg gegeven over hoe het hier is. De kamer is mooi en de huisjes hier doen een beetje denken aan centerparcs, maar dan alleen met jongeren. Vanaf het balkon boven heb je een prachtig uitzicht op de rivier en de zee.
Nadat we onze spullen naar de kamers hadden gebracht, zijn we gaan eten op de campus. De campus deed me denken aan zoals je het ziet in films, iedereen zat buiten in het gras, de picknick tafel stond vol met lege bierflesjes, de muziek stond luid en er was veel gezelligheid. Later op de avond ben ik bij een paar Duitsers gaan zitten op het balkon, ze waren biertjes aan het drinken en rookten een waterpijp, het was gezellig en leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Later op de avond besloot ik mee op stap te gaan met een groep Nederlanders, Duitsers en Zuid-Afrikanen. De Zuid-Afrikanen zijn heel sociaal en heel spraakzaam en stellen zich gelijk aan je voor. In de discotheek heb ik echt genoten van hun manier van dansen, heel uitbundig waarbij je als Nederlander in het niet valt met je stap-stap dansje. Na deze avond was het tijd om te slapen en bij te komen van de reis. De volgende ochtend zijn we gaan ontbijten op de campus, met hetzelfde groepje dat ik ontmoet heb op het vliegveld. De zon was fel die dag en het was al super warm in de ochtend. Na het ontbijt hebben we een bezoekje gebracht aan de plaatstelijke supermarkt. Best een zware tocht in de felle zon en de enorme heuvel die je moet beklimmen, maar het was fijn om even wat dingetjes in te slaan en het kleine winkelcentrumpje door te lopen. In de middag zijn we naar het strand gegaan. Het strand is ongeveer een kwartiertje lopen. Ondanks het “ verboden te zwemmen” bordje besloten we toch onze handdoeken daar neer te leggen en een verfrissende duik te nemen, want er waren wel meer mensen aan het zwemmen en aan het surfen. Met de verwachting dat ik in heerlijk warm zeewater zou stappen, viel dit toch een beetje tegen. Het water was zo koud dat mijn voeten er pijn van deden, maar hier wilde ik in Zuid-Afrika niet aan toegeven. Naarmate ik langer in het water was begon ik te wennen aan de temperatuur van de zee. De golven waren hoog dus al gauw werd je onder gedompeld in de zee. Later werd ons uitgelegd dat je er niet mag zwemmen vanwege de stroming, je kunt gemakkelijk meegesleurd worden de zee in, dus niet te ver het water in gaan. Witte haaien laten zich vooral zien in Cape town en zijn hier in Port Alfred een enkele keer gespot. Nadat we van het strand kwamen zijn we gelijk doorgelopen naar de cocktailbar waar zo’n beetje alle studenten van Stenden South Africa te vinden waren. De cocktailbar heeft een prachtige locatie aan de rivier. Het was happy hour wat betekende dat je twee cocktails kreeg voor de prijs van een. De cocktails bevielen prima en we besloten hier ook een hapje te eten, wat we hier uiteindelijk voor moesten betalen was echt lachwekkend. Voor twee cocktails, een wijntje en een warme maaltijd was ik ongeveer 10 euro kwijt. Het leven is hier enorm goedkoop, dat zal wel even moeten wennen als ik over een half jaar weer in Nederland ben na de cocktailbar zijn we naar de campus gelopen, daar ben ik die avond blijven hangen met een paar van het groepje Nederlanders en raakte aan de praat met een aantal Zuid-Afrikaanse studenten. Één van hen was nogal gepikeerd omdat ik zijn naam niet meer wist, terwijl we elkaar wel al ontmoet hadden. De rest van de avond was super gezellig, je hebt zomaar contact op de campus en het is heel normaal als je je aansluit bij een groep die je niet kent. Op maandag begon de introductieweek. Deze eerste dag kregen we een aantal voorlichtingen, een rondleiding over de campus en een rondleiding door Port Alfred. Het leukste aan deze dag was de Zuid-Afrikaanse taalles. We hebben geleerd hoe je elkaar begroet in het Zuid-Afrikaans “Molo” als je één iemand begroet, “Malweni” als je een groep begroet. “Kunjani?” betekend “alles goed?” en zo hebben we nog een aantal woorden geleerd. Na deze les kwam er een groepje Zuid-Afrikaanse vrouwen zingen en dansen, erg leuk om te zien. Aan het eind van de middag toen ik op mijn kamer zat, liep er een meisje voor het raam langs die me meevroeg naar het strand. Met haar ben ik naar het strand gelopen waar we bij een andere groep Nederlanders zijn gaan zitten. Met hen heb ik bij een restaurantje vlakbij het strand wat gedronken om vervolgens op de campus te eten. Hier kwam ik mijn Nederlandse medestudenten weer tegen en hebben we na het eten nog een aantal drankjes gedronken bij de bar. Het is heerlijk dat je ’s avonds in je topje en korte broek nog gewoon buiten kunt zitten, hoewel ik het later op de avond extreem koud had. Dit lag waarschijnlijk aan mezelf want de volgende ochtend was ik niet helemaal fit. Mijn keel was dik en deed enorm veel pijn maar het is nu gelukkig al een stuk beter. De tweede introductie dag bestond wederom uit een voorlichting en het eten van traditioneel Zuid-Afrikaans voedsel. De meeste gerechten waren lekker, alleen van de schapenmaag werd ik niet echt vrolijk. Na deze voortreffelijke maaltijd zijn we weer naar het strand gegaan. Dit keer naar een plek waar zwemmen toegestaan was, alleen moesten we daarvoor een stukje verder lopen. Dat we veel moeten lopen is ook helemaal niet erg, want als je eet wat ze op de campus aanbieden, eet je twee keer per dag warm. Daar moet ik dus nog wat op gaan verzinnen, anders kom ik als een tonnetje weer terug. Ondanks dat ik me niet heel fit voelde ben ik toch meegegaan naar het strand, het frisse water deed me wel even goed. Ook hier waren de golven heel hoog en vlogen ze gewoon over je heen als je rechtop stond, je hoeft dus niet te proberen om je haar droog te houden. ’s Avonds nog even een hapje gegeten op de campus, en dit verhaaltje getypt. Nu is het tijd om te douchen en straks nog even een drankje te doen op de campus. Adios!