Van-alles-en-nog-wat-in-één-verslag 22/04/2014

Ik moet echt vaker een blog gaan schrijven. Omdat ik in mijn vorige blog een trieste ervaring beschreef, wilde ik daar niet lijnrecht tegenover mijn leuke ervaringen beschrijven, wat maakt dat ik weer bijna vergeten ben wat ik allemaal gedaan heb! Ik beschrijf gewoon wat ik heb gedaan, of de volgorde klopt weet ik niet. Ik begin bij het kano weekend. We hadden auto’s gehuurd voor het hele weekend want we wilden die zaterdag gaan kanoën bij black rock (bel niet voor een reservering want de man aan de lijn praat zo snel dat het enige wat je hoort ‘black cock’ is). De instapplaats bevindt zich in een game reserve waar je een tamme giraffe kunt aaien. Eenmaal in het park reden we over de hobbelweg richting de rivier. Om een kuil uit te wijken reed ik bijna over een slang en toen Gambit de giraffe onze auto’s spotte, hobbelde hij vrolijk voor ons uit. Toen hij het pad weer af liep en wij fatsoenlijk door konden rijden, kwamen we bij de rivier aan. Niet veel later kwam Gambit er ook weer aan. Omdat hij op dat moment wat meer onze aandacht trok dan de kano’s, besloten we een kijkje te nemen. Een mooi gezicht om naast zo’n lang gerekt beest te staan, die vervolgens zijn lange nek naar beneden buigt zodat je z’n hoofd kunt aaien. Na een paar leuke foto’s besloten we te gaan kanoën. Het was bloedheet en helemaal niet vervelend om op het water te zijn. Het watergevecht begon niet kort na vertrek en verschillende liedjes werden gezongen. Omdat we wind mee hadden besloten we op een gegeven moment maar terug te gaan, want dat was tegen de stroming in. Eenmaal weer aangekomen op de plaats waar we instapten, vonden we Gambit in zijn meest charmante pose, hij had namelijk zijn meest intieme moment met een enorm sexy vlaggenmast. Na een paar foto’s, verbaasde blikken, een kromme vlaggenmast en kotsneigingen verder, besloten we weer te vertrekken.

De volgende dag waren we uitgenodigd om een Zuid-Afrikaans stoofpotje te komen eten, zelf gemaakt door Laura en Elroy. Het was een gezellige middag/avond met lekker weer. Het eten was heerlijk, fijn om eens lekker te eten na al het vette voedsel van school. Een paar drankspelletjes later zijn we weer vrolijk naar huis gebobt (er wilde gelukkig iemand bob zijn).

Ergens in deze periode was ook het summer ball, dit zal wel eens voor ons kano avontuur geweest kunnen zijn, maar oke. Omdat in mijn mooie zeegroene jurk roestvlekken zaten (ik moest zonodig een roestige uitkijktoren opklimmen in het donker), besloot ik katoenverf te kopen en mijn jurk een ander tintje te geven. Natuurlijk moest dit allemaal op de dag zelf gebeuren waardoor mijn jurk nog lang niet droog was op het moment dat we weg wilden. Gelukkig had mijn buurvrouw nog een aantal jurkjes liggen en kon ik er één van haar lenen. Het was een gezellige avond met allemaal lekkere hapjes. We besloten er een stap avondje van te maken en dus op naar Snorts voor onze dancemoves.
Na dit weekend brak (volgens mij) de laatste week van Elske en Sophie aan. De week was snel voorbij, donderdag hebben we met zijn allen bij “Sper” gegeten omdat Sophie vrijdags al vertrok. Het was gezellig en lekker, onbeperkt spareribs eten. De tent leek op een soort luxe McDonalds, alleen doen de medewerkers hier een dansje voor je. Machtig om te zien, de muziek gaat luid en iedereen staat verspreid door het restaurant een dansje te doen, waar wij natuurlijk het volgende nummer aan mee moesten doen. Het kwam er op neer dat we achter elkaar het restaurant door rende, zulke dingen zouden ze in Nederland ook moeten doen. Met een ballon waar “sper” op stond, liepen we het restaurant weer uit, waar de taxi ons terug bracht naar Bottmill. Na een leuke tekstverandering op onze ballon, vertrokken we naar campus. Hier lieten we iedereen leuke berichtjes schrijven op onze ballon, waar ik een hele leuke foto van had willen maken. Helaas dacht een bosje met stekelbladeren daar anders over en moest ik aan het eind van de avond ballonloos weer terug lopen.
Vrijdag ochtend hebben we Sophie uitgezwaaid en ik nam de rest van de dag vrij zodat ik nog een laatste keer Sushi kon eten met Elske en buuf Eva, die ook weer vertrok uit Port Alfred. Met een klein groepje vertrokken we naar Ocean’s basket om in het zonnetje te genieten van de heerlijke sushi en een wijntje. Zaterdagochtend vertrok Elske ook en kort daarna de rest van het huis om vakantie te gaan vieren. Wat is dat een stilte ineens!
Mijn scriptieweken begonnen, maar kwamen verdomd langzaam op gang. Omdat het zaterdag mooi weer was, besloot ik eerst goed bezig te gaan om later de anderen op te zoeken op het strand. Na een uurtje zonnen gingen we weer terug. De avond was rustig en de zondag besloten we het weekend met een braai. De volgende ochtend begon het echte leven weer en had ik mijn evaluatiegesprek. De rest van de week was een normale stageweek, omdat het nu zo rustig is op campus (veel studenten zijn aan het reizen en de Zuid-Afrikaanse studenten zijn naar huis vanwege de vakantie), is er een klein clubje over gebleven. Met dat clubje besloten we vrijdag avond een borreltje te gaan drinken. Aangekomen in het Cornerhouse ging ik gelijk weer weg omdat een paar meiden drinken wilden gaan halen. Omdat restaurant Links geen flessen mag verkopen zonder daar te zitten, begon ik mijn speeddate met Et-Marie. Na allebei een mini slokje wijn mochten we de fles meenemen en gingen we verder op onze route: Bottmill. Na het mislukken van het overhalen van Alwin om mee te gaan en het lukken van het overhalen van Jan vertrokken we weer naar Cornerhouse. Na een gezellige avond, inclusief een toiletrolletjes gevecht met Joris, vertrokken we weer naar Snorts. Janna was zo leuk om haar camera mee te nemen en Joris was zo leuk om 200 foto’s te maken, hier zullen nog wel een aantal van op facebook verschijnen. Omdat Joris en ik de volgende dag op de een of andere manier te laat waren voor de lunch, besloten we door te gaan naar Links voor een pizza en een bord patat, heerlijk ontbijtje. De rest van de dag was rustig. Zondag was weer een scriptiedag wat verbazingwekkend goed lukte, om mezelf te belonen mocht ik naar het happy hour van Barmuda, twee cocktails voor de prijs van één. Het plan was om vroeg naar huis te gaan voor een nieuwe productieve scriptiedag op maandag, maar dat plan mislukte helaas vanwege een afterparty ergens, en maandag werd een film/zing/dansdag met Joris.

Op stage worden de dingen ook steeds interessanter, vandaag kreeg ik te horen dat één van de jongeren besloten heeft met school te stoppen en op de dump te gaan wonen. Daar kan hij ook zijn eten zoeken. Thuis woont hij bij zijn stiefmoeder met zeven andere kinderen en een aantal honden, weinig slaapplek dus en blijkbaar voldoet een dump daar beter aan. Zijn moeder is overleden en zijn vader woont in Port Elizabeth, die is dus uit beeld. Om te voorkomen dat deze jongen zijn toekomst vergooid, gaan we vrijdag naar de dump en misschien een aantal housevisits doen. Ik kan dus wel zeggen dat het werk wat een social worker doet, nu op gang begint te komen. Donderdag krijg ik de auto van school mee om naar Grahamstown te rijden, daar is een project wat soortgelijk is aan Ingubo, maar dan goed georganiseerd en gestructureerd. Hier hoop ik wat inspiratie op te kunnen doen en dingen te zien die ik toe kan passen bij Ingubo. Mijn stage begint steeds meer vorm te krijgen en de social worker in mij begint steeds meer haar plek te vinden, met nieuwe uitdagingen voor de deur.