25/03/2014

Denken denken denken.. Wat heb ik ook alweer gedaan de afgelopen twee weken? De weekenden weet ik me wel te herinneren, maar de kleine doordeweekse dingetjes vervagen gauw. Laat ik maar met het weekend van 14 maart beginnen.
Aangezien er meerdere klachten waren over niet genoeg kleding te hebben hier, onder andere van mij, werd het tijd om te shoppen! East London scheen een leuk winkelcentrum te hebben, dus hier was onze keus op gevallen. Omdat het maar een paar euro scheelde om de auto’s voor het hele weekend te huren in plaats van één dag, huurden we de auto’s voor het hele weekend. Ik was de chauffeur dit keer. Een beetje spannend om voor het eerst links te rijden met het stuur aan de rechterkant van de auto, maar wel heel erg leuk. In de ochtend vertrokken we richting East Londen, twee uren rijden, maar wel door een prachtig landschap. Heerlijk om daar doorheen te rijden, wat voel je dan een vrijheid. Het gevoel dat te vergelijken is met het gevoel dat je krijgt als je tv kijkt en je ziet prachtige gebieden in het buitenland. Dat gevoel wanneer je denkt: “waauuw, daar wil ik naar toe!” Maar nu ben je er echt, nu zie je dat landschap echt en je rijdt er zelf doorheen. Het is zo leuk om door een gebied te rijden en je ziet ineens een giraffenkoppie boven de bomen uitsteken, daar kan ik zo van genieten. Dichter in de buurt van East London werd het verkeer ook steeds drukker. We namen een verkeerde afslag en bam! Een drukte van jewelste. Auto’s en mensen overal, die zonder uit te kijken weg rijden, zich er tussen drukken en mensen die oversteken terwijl jouw stoplicht op groen staat. Verschrikkelijk, ik moest nog wennen aan links rijden en links schakelen, laat staan in een drukke stad waar jij moet uitkijken voor wat andere mensen doen. Auto’s stopten gewoon random op straat voor welke reden dan ook, reden weer weg zonder dat je het verwachte en de mensenmassa op de weg was ongelofelijk, dan moet je je er nog bij voorstellen dat de mensen en de omgeving er niet erg fleurig uitzagen. Deurtjes op slot en raampjes dicht reden we langzaam door de stad op zoek naar waar we heen moesten. Wat gekriskras verder zaten we weer op de goede weg en langzamerhand werd de drukte ook weer minder. Niet veel later kwamen we dan ook bij het winkelcentrum aan en konden we los. Eindelijk nieuwe kleren kopen waar ik al zo lang op had gewacht. In de eerste winkel hing mijn arm al vol met kleding waar natuurlijk bij het verlaten van de winkel maar één shirtje van over gebleven was. Aan het eind van dag reden we, toch nog redelijk geslaagd, terug naar Port Alfred. De stad was nu gelukkig een stuk minder druk en het was appeltje eitje om er doorheen te rijden.

Zondag hadden we de auto nog steeds en we besloten met een klein groepje naar de markt in Bathurst te gaan, ongeveer 20 minuutjes rijden vanaf Port Alfred. De markt stelde alleen niet zoveel voor, met een paar stentjes met eten en een paar stentjes met prullaria. Ik zag een leuk poppetje gemaakt van zwarte stof met kraaltjes en vond deze wel geschikt om mijn kamer mee op te leuken. Na de markt hebben we nog wat winkeltjes afgesneupt om vervolgens weer te vertrekken. In Bathurst is een hele grote ananas te vinden waar je in kan en van boven van het uitzicht kan genieten. Het leek ons wel leuk om ‘het huis van Spongebob’ te bezoeken, dus op naar de ananas. Het was een leuk gezicht en gaf aanstoot tot meligheid. Na het bezichtigen van het uitzicht vanuit de ananas reden we weer terug om de anderen op te halen voor een middagje strand. Het was heerlijk weer en de golven waren hoog, wat er voor zorgde dat je af en toe onder gedompeld werd om vervolgens op je aller charmantst weer boven water te verschijnen. Aan het eind van de middag gingen we weer richting huis om ons klaar te maken voor een braai waar we voor uitgenodigd waren. In een restaurant niet ver van de campus werkt een Nederlandse meid die in april gaat trouwen met een Zuid-Afrikaanse jongen. Bij hen thuis gingen we braaien. Het was een gezellige avond waarin we weer veel nieuwe mensen ontmoetten.
De volgende ochtend vroeg brachten we de auto terug en begon het echte leven weer. Er moest weer wat gedaan worden voor school en stage en na een middagje zitten met Elske kwamen we erachter dat er best veel gedaan moeten worden. De profielen van de kinderen op stage moeten bijgevuld worden, of volledig gemaakt worden. Waar we dachten dat de meesten wel compleet zijn, blijken we uiteindelijk ruim 30 profielen te moeten maken. Dit houdt in dat er housevisits gemaakt moeten worden om meer te weten te komen over de achtergrond van de kinderen. Hoe leven ze? Wie zijn hun ouders/verzorgers en hoe worden ze verzorgd thuis? Krijgen ze eten? Is het veilig thuis? Hoe gedragen de kinderen zich thuis? Dit zijn allemaal vragen die beantwoord moeten worden vanuit de housevisits, nog wel een aardig klusje waarvan ik op dit moment niet zeker weet of dit allemaal gaat lukken, maar we gaan er vol goede moed aan beginnen. Ik ben nog steeds niet helemaal op mijn plek op stage, maar met de housevisits in het vooruitzicht en de planning die we in gaan brengen, begin ik er steeds meer zin in te krijgen. Ik hoop dat ik hier in juli weg kan gaan met het idee dat ik in ieder geval kleine dingen heb kunnen verbeteren, want een kleine vooruitgang is hier al een enorme vooruitgang.

Woensdag waren we weer uitgenodigd voor een braai met dezelfde groep mensen, dit keer bij het huis van iemand met een balkon met uitzicht op zee, heel mooi. Het was wederom een gezellige avond vol gezelligheid, drankjes en lekker eten. Na de braai zijn we gaan stappen, tot zover dat stappen valt te noemen op woensdagavond, het discotheekje gaat dan namelijk al om 12 uur dicht. Voordeel daarvan is dat je een fatsoenlijke nacht draait en de volgende ochtend veel fitter bent dan na een nachtje stappen in Nederland (hoewel me dat deze ochtend toch zwaar tegenviel). Donderdag was gelukkig de laatste stagedag van die week, want vrijdag was een nationale feestdag waarop iedereen vrij was. Dit kwam perfect uit want het werd een warme dag waarop 34 graden voorspeld was. Op naar het zwembad om een middagje lekker rustig bruin te bakken. Het zwembad is op de campus, maar die middag hadden we het voor onszelf. Omdat al onze weekend plannen vanwege het niet beschikbaar zijn van een auto niet door konden gaan, waren we aan het nadenken over wat we die avond konden gaan doen. We konden een poolparty geven bij het zwembad met een kampvuurtje op de vuurplaats, of we konden gaan chillen in een huis waar één van de jongens bij ons uit het huis op moest passen. We kozen het laatste en na een eindje lopen kwamen we bij het huis met een van de mooiste tuinen waar ik ooit in ben geweest. We liepen de tuin in, links van ons was een veranda tussen de bomen gebouwd waar een hangmat en een schommelstoel hingen, we liepen door en kwamen bij een overdekte veranda met twee grote zithoeken. Met een stenen trap naar beneden kwam je bij het zwembad en de enorme tuin, heel gaaf om te zien. Na een paar drankjes vertrokken we weer om nog even een dansje te wagen in Snorts. Al met al een gezellige avond. Zaterdag werd het 39 graden dus we besloten weer naar het zwembad te gaan, omdat hier in ieder geval schaduw was. Het was een heerlijk relaxed dagje. In de avond gingen we uit eten voor een verjaardag, in de tuin van een gezellig restaurantje hebben we gegeten. Mijn planning was om een rustig avondje te houden en lekker vroeg te gaan slapen, tot een aantal mensen besloten (waaronder de academic coordinator) om naar een tentfeest te gaan. Ik kon mijn goede voornemen niet waarmaken en ben mee gegaan naar het tentfeest, heel grappig om met een docent te gaan stappen die je vervolgens op school weer met sommige dingen begeleidt. Toen we uit de auto stapten voelde ik me gelijk thuis, typische tentfeest muziek en gezelligheid, alleen doen ze hier aan langarm dansen, iets wat ik in Nederland nooit in tentfeesten tegen kom. Na een gezellige avond stapten we weer in de auto, twee op de achterbank, twee op de bijrijdersstoel (vraag me niet waarom, maar hier in Zuid-Afrika is alles mogelijk dus leek het ons een leuk idee) en de bestuurder. De volgende dag ging er een groepje naar het strand. Omdat ik me eens nuttig wilde maken heb ik me even op mijn scriptie gericht om me vervolgens naar het strand te verplaatsen. We zetten net twee stappen op het strand toen de eerste donder zich al liet horen. We konden nog een uurtje droog blijven liggen en besloten toen toch maar terug te gaan. Het was een relaxed weekend met weinig spectaculaire dingen, maar wel geslaagd.